Σάββατο του Μάη...

... Η ώρα είναι μία το μεσημέρι και ο ήλιος καίει... και δεν πάμε για μπάνιο ούτε για καφέ. Είμαστε μαζεμένοι στην είσοδο του Σακέτα στο Βύρωνα. Κάτοικοι από το Βύρωνα, την Καισαριανή, τη Γλυφάδα, το Ελληνικό, τον Άλιμο, την Ηλιούπολη, την Αγία Παρασκευή, τον Υμηττό, του Ζωγράφου, το Παγκράτι, το Χολαργό... Ποδηλάτες και παιδιά, άνθρωποι κάθε ηλικίας. Περίπου 400.

Οι 400 που θέλουμε σήμερα να διαδηλώσουμε την αντίθεσή μας στα σχέδια λεηλασίας του βουνού μας, της γειτονιάς μας, της πόλης μας. Στήνουμε τα πανό μας, μοιράζουμε τα κείμενά μας, ανταλλάσσουμε καλημέρες, λέμε αστεία, γνωριζόμαστε με το γείτονα της διπλανής συνοικίας. Έχουμε τα ίδια προβλήματα και ίσως και τα ίδια όνειρα. Σήμερα, πάντως, έχουμε τον ίδιο σκοπό: Να σταματήσουμε το έγκλημα που κάποιοι ετοιμάζουν για τον Υμηττό και ολόκληρο το λεκανοπέδιο.

Σε λίγο η πορεία ξεκινά. Οι φωνές και τα συνθήματα αντηχούν το ίδιο τόσο στα καμένα όσο και στα ζωντανά ακόμα δέντρα του βουνού. Δίνουν υποσχέσεις στα καταδικασμένα σε "αναγκαστική αποψίλωση". Η Κατεχάκη στέλνει μήνυμα στις πλαγιές του Υμηττού: "Το δίκιο το έχουν οι βουνοπλαγιές"...."

Η πορεία στρίβει προς Καισαριανή (ο αγώνας αυτός είναι πρωτόγνωρος ίσως και άπειρος και ίσως γι'αυτό τόσο ωραίος). Στους δρόμους της Καισαριανής μοιράζονται κείμενα. Ο κόσμος κοιτά, ακούει και διαβάζει με ενδιαφέρον. Τα συνθήματα δεν σταματούν λεπτό. Κάτω από τον καυτό ήλιο κανένας δεν λυγίζει. Συνεχίζει να προχωρά. Θα φτάσει μέχρι το Παγκράτι...

...Και από κει θα ανηφορίσει για το Βύρωνα. Κάποια χειροκροτήματα ακούγονται από ένα μπαλκόνι της Φορμίωνος. Ο λαιμός είναι ξερός. Δροσίζεται με λίγο νερό και συνεχίζει να βροντοφωνάζει. Τα πόδια έχουν φτερά. Οι ώμοι καίνε. Ποιος δεν φόρεσε καπέλο; Την άλλη φορά πιο έτοιμοι.

Και μετά από την πλατεία Δεληολάνη, να' μαστε ξάφνου σε αυτήν του Αγίου Λαζάρου. Πότε φτάσαμε; Δεν θα συνεχίσουμε; Η ώρα έφτασε κιόλας 3.30; αναρωτιέμαι και πιστεύω τελικά αυτό που είπε η Κωστούλα: "Με επιτροπές αντίστασης σε κάθε γειτονιά, εμείς θα σταματήσουμε τα σχέδια του Σουφλιά".

Σ.Τ.

Υ.Γ. Επιτρέψτε μου το προσωπικό ύφος. Μετά από μια τέτοια μέρα δεν μπορούσα παρά να δώσω την προσωπική μου κατάθεση γι' αυτήν.