Στη συνείδησή μας, στη συνείδηση όλου του λαού μας καταγράφηκε η άγρια ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η προαποφασισμένη και εν ψυχρώ εκτέλεσή του στις 6/12. Η σφαίρα του οπλισμένου εκφραστή της κρατικής τρομοκρατίας που στόχευσε την ύπαρξή του, τη διαπέρασε και εξοστράκισε -με αμετάκλητο τρόπο - στην ψυχή και στη συνείδηση κάθε νεολαίου, κάθε λαϊκού ανθρώπου, κάθε εργαζόμενου, κάθε μετανάστη και κάθε αγωνιστή πλούτο συναισθημάτων αλλά και γρήγορη συνειδητοποίηση του πραγματικού προσώπου του συστήματος και των εκφραστών του.
Το πλήθος που σε δευτερόλεπτα συγκεντρώθηκε στα Εξάρχεια δεν ήταν σιωπηλό. Ξεχείλιζε από γνήσια οργή και αγανάχτηση και, παρά τον αποκλεισμό της περιοχής που επέβαλε η κρατική τρομοκρατία, διέδωσε το γεγονός.
Η αστυνομοκρατία δεν στάθηκε ικανή να συγκρατήσει την οργή του λαού. Ο τρόμος δεν ήταν ικανός να φοβίσει τους αυτόπτες μάρτυρες που, βέβαιοι γι' αυτά που είδαν, αψήφισαν τα σχέδια που ήδη είχαν αρχίσει να απεργάζονται οι καταπιεστές και οι τρομοκράτες.
Έτρεξαν πανικόβλητοι οι κρατικοί τρομοκράτες στον Ευαγγελισμό, μα το νεκρό σώμα του 15χρονου παιδιού “φρουρούνταν” ήδη από το συγκεντρωμένο πλήθος.
Οι πρώτες διαδηλώσεις που ξέσπασαν ήδη από το βράδυ δεν είχαν καμία αβεβαιότητα για τα συνθήματά τους. Οι μαθητές και οι νεολαίοι αλλά και οι άνθρωποι κάθε ηλικίας που κατέκλυαν το κέντρο της Αθήνας αλλά και τις γειτονιές της τις επόμενες μέρες δεν είχαν κανένα ερωτηματικό. Γρήγορα συνειδητοποιούσαν πως οι σφαίρες τους, μέσω του 15χρονου, στοχεύουν το λαό που αντιστέκεται στην επίθεσή τους.

Ένα μεγάλο κίνημα αντίστασης και περιφρούρησης δικαιωμάτων και καταχτήσεων εξαπλώθηκε και περνούσε από τα χέρια των 15χρονων και της νεολαίας στα χέρια των εργαζόμενων και ξανά. Ένα κίνημα που λοιδώρησε τις ψευτοφιλολογίες για το χάσμα των γενεών και το βόλεμα και βγήκε στο δρόμο της οργάνωσης, της αντίστασης και της πάλης. Διεκδίκησε τη δική του απάντηση και τσαλαπάτησε τις λατρεμένες όλων δημοσκοπήσεις.

Δημιούργησε τους όρους ώστε όχι μόνο οι εκφραστές του συστήματος αλλά και οι εξωραϊστές και οι μεταρρυθμιστές του να μην μπορούν πλέον να στήνουν εκπομπές – δώρα στις κοινοβουλευτικές λογικές.

Έφτιαξε εστίες αντίστασης σε κάθε γειτονιά.

Έφτιαξε καθημερινές πορείες και διαδηλώσεις που τρόμαξαν όσους φοβούνται το λαϊκό κίνημα, που ανάγκασε άλλους να κοιτάζουν από τη γωνία των Χαυτείων την πραγματοποίηση μιας μεγαλειώδους -σχεδόν απαγορευμένης - διαδήλωσης στις 10/12 και άλλους να κάνουν μόνο συγκεντρώσεις.

Έσπασε τον τρόμο και δεν χάρισε την απάντησή του στις διαθεσιμότητες για εθνική ενότητα.

Έβγαλε την κουκούλα των δήθεν αγαναχτισμένων παρακρατικών αλλά και των πλιατσικολόγων του μόχθου του λαού και της νεολαίας.

Έβαλε όλες τις πόλεις της χώρας στο συντονισμό των αγωνιστικών κινητοποιήσεων χωρίς να διαθέτει πούλμαν για μεταφορά πληρωμένων ή εγκλωβισμένων σε κοινοβουλευτικές λογικές ψηφοφόρων.
Ένα κίνημα που πρέπει να επαγρυπνεί στη νέα πρόκληση της δήθεν υπεράσπισης του αμετανόητου κατηγορουμένου. Μιας υπεράσπισης που δεν είναι βασικά αποτέλεσμα της ματαιοδοξίας ή της κάρπωσης δημοσιότητας από τον lifestyle απαξιωμένο εκπρόσωπό της αλλά μια κλιμάκωση της πρόκλησης και της προσπάθειας για τρομοκράτηση του λαού και της νεολαίας.