Τα πραγματικά επίδικα με το αεροδρόμιο του Ελληνικού

Σκάλωμα, υπαναχώρηση του Κατάρ, παρέμβαση των Γερμανών, ζητήματα περί του αν θα υπάρξει διακρατική συμφωνία ή διαγωνισμός (εθνικός ή διεθνής) αλλά και ζητήματα διαφάνειας, διαψεύσεις επί διαψεύσεων αλλά και αποστάσεις υπουργών (κατά 60% πάρκο φέρεται να υποστηρίζει η Μπιρμπίλη) είναι μερικά απ΄όσα είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας σχετικά με την -κατά τα άλλα δρομολογημένη- εκποίηση του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού. Και όλα εν μέσω ενός σκοτεινού τοπίου, όπου το καθετί πρέπει ν' αξιολογηθεί από αυτούς που θέλουν να δώσουν αγώνες για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων και για την αποτροπή της εκποίησης ή “αξιοποίησης” της δημόσιας γης και περιουσίας.
Σε προηγούμενο κείμενο είχαμε γράψει πως “η έκταση και το βάθος της επίθεσης στη δημόσια γη, τους ελεύθερους χώρους και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές υπό καθεστώς ΔΝΤ, ΕΕ και τρόικας απαιτείται να συνειδητοποιηθούν”. Ακόμη, σε δημόσια τοποθέτησή μας (Νομική 8/4) εκφράσαμε τις σκέψεις πως το τι θα γίνει με το Ελληνικό είναι συνάρτηση των οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων που διαμορφώνονται εσωτερικά και εντός ΕΕ στο πλαίσιο της κρίσης.

Ένα μήνας κύλησε από τότε. Το νέο τοπίο (με πολλά ερωτηματικά ως προς και μέχρι την τελική διαμόρφωσή του και χωρίς να υπάρχει ασφαλής εκτίμηση) που προέκυψε πριν τη “σημαντική” 15η Μαίου δείχνει όμως κάποια πράγματα. Δείχνει καταρχήν ότι η διαμόρφωση των όρων επέκτασης της κερδοφορίας του κεφαλαίου με την επίθεση σε ελεύθερους χώρους, σε γη, ενέργεια και γενικά στις πλουτοπαραγωγικές πηγές είναι στρατηγικού χαρακτήρα και σε φάση που περιλαμβάνει ανταγωνισμούς μεταξύ των ιμπεριαλιστών αλλά και πιέσεις προς την αστική τάξη και τους πολιτικούς της εκφραστές για αποτελεσματικότερη ευθυγράμμιση με τις κατευθύνσεις τους. Ανεξαρτήτως του πώς θα προχωρήσει η εκποίηση ή εκμετάλλευση του Ελληνικού, μέσω ποιων διαδικασιών και με ποιους τελικούς διεκδικητές, αν θα γίνει με διακρατικές συμφωνίες ή με διαγωνισμό, αυτό που διαφαίνεται είναι το μήνυμα ότι το “πώς” διαμορφώνεται σε πλαίσιο αναβαθμισμένων σχέσεων εξάρτησης που επιβάλλουν, δρομολογούν, προνομιμοποιούν ή, αναλόγως, σκαλώνουν εξελίξεις και διαμορφώνουν τους όρους του παιχνιδιού.

Το νέο τοπίο δείχνει επίσης πιο καθαρά ότι η εκποίηση του Ελληνικού και η καταλήστευση του δημόσιου πλούτου γενικώς δεν είναι κάτι που γίνεται για την εξεύρεση των δισ. με τα οποία, δήθεν, θα αντιμετωπιστεί το... υπό αναδιάρθρωση δημόσιο χρέος ούτε βέβαια κάτι που γίνεται στα πλαίσια μιας “ελευθερίας επενδύσεων” ή ενός “αναπτυξιακού σχεδιασμού”. Πρόκειται για διαμόρφωση όρων κυριαρχίας (οικονομικής και πολιτικής) επέκτασης και καταλήστευσης με κοινό και σκληρότερο παρονομαστή τον διακηρυγμένο ήδη πόλεμο ενάντια στην εργατική τάξη και το λαό, τις κατακτήσεις του και τους συνολικότερους όρους ζωής και διαβίωσής του, με την επιβολή του συνόλου των μέτρων και των πολιτικών του κεφαλαίου, της τρόϊκας, της ΕΕ, του ΔΝΤ και των πολιτικών εκφραστών τους.

Η αξιολόγηση από αριστερή, ταξική και λαϊκή σκοπιά των εξελίξεων είναι εκ των ων ουκ άνευ, ώστε να διαμορφωθούν οι στόχοι αλλά και οι μορφές οργάνωσης του κινήματος. Ένα ζήτημα, λοιπόν, είναι η συνειδητοποίηση του τσαμπουκά (άλλως εξάρτηση) με βάση τον οποίο Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές λένε “έχουμε λόγο στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας σας” και φαίνεται να βάζουν προς το παρόν πάγο στη λύση Κατάρ “αποκαλύπτοντας” και τον αδιαφανή ρόλο του Αθεμπίγιο.

Δρομολογείται όμως σε άλλη βάση, πράγματι, η διαδικασία του Ελληνικού ή είναι κίνηση ενόψει της πιεστικά απαιτούμενης ευθυγράμμισης, ενόψει δεύτερου μακροχρόνιου μνημονίου;

Αντανακλά επιχειρηματικές συγκρούσεις ιμπεριαλιστικών συμφερόντων σχετικά με το επίδικο φιλέτο καθεαυτό ή πόλεμο για το σύνολο της δημόσιας γης και του πλούτου που εκφράζεται στο συγκεκριμένο φιλέτο;

Και το ένα και το άλλο;

Αυτά μένει να τα δούμε καθώς το ζήτημα δεν είναι ούτε μόνο οικονομικό ούτε μόνο πολιτικό αλλά σύμπλεξη και των δύο. Αλλά, ό,τι κι αν γίνει τελικά, δεν αναιρείται αυτή η παράμετρος του τσαμπουκά, καθώς με πρωτοβουλία του και με παρέμβασή του επιδρά ήδη, και μάλιστα σε πολλά επίπεδα, στο σχετιζόμενο με την αρπαγή του δημόσιου πλούτου θέμα, δημιουργώντας κλυδωνισμούς και δυσκολίες στους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης, στην κυβέρνηση αλλά θέτοντας και ένα πρώτο πεδίο τοποθετήσεων-εξετάσεων για τους αντιπολιτευόμενους.

Οι εξ αφορμής αυτού συζητήσεις στον Τύπο περί των... σκανδαλωδών σχέσεων Αθεμπίγιο-BSUS-Credit Suisse και Κατάρ (που άφησαν όλους... άφωνους), που ούτε σκανδαλώδεις είναι ούτε αποκαλυπτόμενες, παρά μόνο κλασικές σχέσεις θεσμικών και εξωθεσμικών συνδαιτημόνων, δείχνουν να απομακρύνονται από την ουσία. Καταρχήν οι σχέσεις αυτές είναι πράγματα γνωστά, μόνο που το πότε, το πού και με πρωτοβουλία τίνος επιλέγεται να δημοσιοποιηθούν είναι συνάρτηση του πού και πότε είναι επιθυμητό να επιφέρουν το αποτέλεσμά τους. Επεκτάθηκαν λοιπόν οι συζητήσεις στα περί διαφανών διαγωνισμών, περί τήρησης της (ευρωπαϊκής) νομιμότητας, περί άλλων αξιόλογων αρχιτεκτόνων–μελετητών, περί εφαρμογής της ήδη πληρωμένης μελέτης, συζητήσεις που απομακρύνουν ηθελημένα από το πραγματικό επίδικο. Η πραγματική διάσταση του οποίου δεν ήταν “εκποίηση για κάλυψη του χρέους” αλλά η καταλήστευση του δημόσιου πλούτου και των υποδομών των χωρών της περιφέρειας της ΕΕ και γενικά των εξαρτημένων χωρών από τους ιμπεριαλιστές, κατεύθυνση πάνω στην οποία θέλουν να στηρίξουν την επέκταση της κερδοφορίας τους.

Αν, λοιπόν, δεις σαν βασική εξέλιξη την “εκποίηση για κάλυψη του χρέους” και τη χρεολογία, μπαίνεις στη λογική της συζήτησης (που ήδη γίνεται άλλωστε και σε κινηματικούς χώρους) με την άποψη της εναλλακτικής, ντόπιας, φτηνής ως προς το κόστος πρότασης και της εφαρμογής της. Με την “άλλη” διαχείριση και τους φορείς της. Πιστεύεις πως έτσι θα σώσεις τους δημόσιους χώρους και ό,τι άλλο. Μια λογική που ανήκει σε διαφοροποιήσεις εντός του αστικού πλαισίου, που θέλει να ανάγει το στόχο αυτόν σε στόχο του κινήματος και σε γραμμή... άρνησης της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, σύροντας πίσω της τις αγωνιστικές δράσεις, καθιστώντας τες έτσι το κινηματικό πασπαρτού της διαχείρισης, χειραγωγώντας τες και μεταστρέφοντάς τες σε αριστερό κυβερνητισμό ή διαχείριση.

Πώς μπορείς να παλέψεις, να αποτρέψεις την αρπαγή του πλούτου, την εκποίηση, την καταστροφική καπιταλιστική αξιοποίηση, την υποθήκευση της χώρας και την περιβαλλοντική καταστροφή αν όχι δημιουργώντας με μαζικούς αγώνες όρους συγκρότησης κινήματος γι' αυτά; Τούτο δεν είναι άθροισμα “ποσοτήτων” και “συντονισμών” αλλά ανάδειξη στόχων πάλης και συγκρότηση μορφών οργάνωσης που θέτουν σε πρώτη γραμμή τις λαϊκές ανάγκες.

Αν πιστεύεις πως δεν έχεις στη φαρέτρα σου όπλα, ώστε να πείσεις το λαό για το σκοπό και το βάθος της επίθεσης του συστήματος ενάντια στη ζωή του, στα δικαιώματά του και στο δημόσιο πλούτο, να πείσεις για το από πού περνάει αυτή η επίθεση σήμερα, ποιοι οι φορείς της, οι εχθροί και οι ψεύτικοι φίλοι, και αν τα αναζητάς αυτά τα όπλα στη μακέτα μιας άλλης μελέτης υπό καθεστώς διαφάνειας, ανάπτυξης και αξιοποίησης, τότε -το λιγότερο- δεν θέτεις σωστά και από ταξική σκοπιά το πολιτικό πρόβλημα, παρότι οι εξελίξεις επιμένουν να στο υποδεικνύουν. Και επειδή οι στόχοι υπηρετούνται αναλόγως από τις μορφές, η συγκρότηση που θα επιδιώκεις θα είναι αναλόγου περιεχομένου: ειδικοί, πολιτικοί, οικονομολόγοι και άλλες ειδικότητες, φορείς και ετερόκλητες δυνάμεις και πρακτικές, στο πλαίσιο μιας “άλλης” πρότασης που θα εφαρμοστεί την ώρα που... η επέλαση του κεφαλαίου τσακίζει κόκκαλα και διαλύει τους όρους ζωής των ανθρώπων. Έτσι όμως θα αρνείσαι στις μάζες να ασκήσουν αυτές πραγματική πολιτική και πάλη.

Η ανατροπή αυτής της πολιτικής δεν μπορεί να έρθει με οικολογικά προτάγματα ή προτάγματα ενός άλλου αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Γιατί ακόμη κι αν αναφέρεις όλα τα συν της δικής σου πρότασης και όλα τα πλην της συστημικής, όλα τα κόστη της μιας και όλα τα προτερήματα της άλλης, είναι ο ταξικός συσχετισμός αυτός που πρέπει να διαρραγεί, να ανατραπεί για να επιβληθούν λαϊκές απαιτήσεις. Αυτός που δεν διαφοροποιείται παρά μόνο με τη λαϊκή αυτοοργάνωση και τη συγκρότηση μετώπου αντίστασης και αγώνων, με πλατιά και ουσιαστική λαϊκή συμμετοχή, για τη διαμόρφωση όρων ρήξης με το αστικό πλαίσιο και αποτροπής των σχεδιασμών αυτών. Που θα πάρει παραπέρα περιεχόμενο από την πολιτικοποίηση και τη συγκρότηση σε ανώτερο επίπεδο των επιμέρους αγώνων, όπου ανοίγονται, και από την οργάνωση αυτής της αντιπαράθεσης. Η συγκρότηση αυτού του μετώπου και η οργάνωση των αντιστάσεων δεν συγκροτείται από τα πάνω, με έτοιμες μορφές και συνενώσεις εκ των ενόντων. Ούτε με ανακοινώσεις δήθεν κινηματικής ατζέντας. Αυτό δοκιμάζεται σε πολλούς χώρους και δεν αποδίδει παρά μόνο τα μεγέθη και την ποιότητα που όλοι γνωρίζουμε. Απαιτεί πραγματικά μεγέθη, ουσιαστική συζήτηση, στράτευση και δράση και όχι μια αυτάρεσκη συσπείρωση στη “σιγουριά” (;) των πολιτικών συμφωνιών. Απαιτεί οι αγώνες και η πολιτικοποίησή τους να έχουν ξεκάθαρους στόχους και όχι περιορισμένο πολιτικά ορίζοντα. Απαιτείται η αποκάλυψη του καταστροφικού προσώπου αλλά και των ιδεολογημάτων του συστήματος ταυτόχρονα με την ανάδειξη των αντιφάσεών του. Η όποια προσαρμογή στην “αντικειμενικότητα” των υποκειμενικών δυσκολιών σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί κάτι άλλο ως συγκρότηση παρά μόνο το από τα κάτω και με μορφές λαϊκής οργάνωσης που θα τροφοδοτούν τους πολιτικούς στόχους και θ' ανοίγουν δρόμους ώστε να αντιπαρατεθούμε με προοπτικές ρήξης και νίκης.

Τα υλικά απ΄ τα οποία θα φτιαχτούν οι αγώνες του μέλλοντος υπάρχουν. Και πρέπει να τα συναντήσουμε. Και πρέπει να τολμάμε ν' αγωνιζόμαστε, να τολμάμε να νικάμε...

αεροδρόμιο Ελληνικού

Πρώην Αεροδρόμιο Ελληνικού - Ελεύθερος χώρος που ανήκει στο λαό Ο χώρος του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού ήταν πάντοτε στις στοχεύσεις του κεφαλαίου, του κράτους και των κυβερνήσεών του τα τελευταία χρόνια. Προτάσεις για την εκποίησή του είχαν διατυπωθεί ήδη από το 1997, με την έκθεση Σπράου. Η πρόθεση της κυβέρνησης της ΝΔ για δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου Ελληνικού είχε δημοσιοποιηθεί από τον υπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ Σουφλιά το 2007 και επρόκειτο για παράδοση του φιλέτου στην επιχειρηματική κερδοφορία εντασσόμενη στο πλαίσιο ενός γενικότερου σχεδιασμού για την Αττική. Ταυτόχρονα εμπλεκόμενοι φορείς (ή θέλοντες να εμπλακούν) (ΟΡΣΑ, ΤΕΔΚΝΑ, Υπερνομαρχία, ΕΜΠ, ΤΕΕ, ΓΣΕΕ, Δήμοι κ.λπ.) εκπονούν και υποβάλλουν σχέδια, προτάσεις και μελέτες που κατατείνουν στη δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου. To 2008 αναζητείται και υποβάλλεται επενδυτικό ενδιαφέρον από την Las Vegas Sands (εταιρεία καζίνο) ενώ οι σχεδιασμοί Σουφλιά συμπλέκονται και με τους νέους αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό. Κάπως έτσι φτάνουμε στη σημερινή φάση, αφού όμως έχει ήδη μεθοδικά διαμορφωθεί μια πραγματική κατάσταση που περιλαμβάνει: από παραχωρήσεις χρήσεων σε φορείς δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, ολυμπιακές εγκαταστάσεις αλλά και στρατιωτικές, γραφεία των ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, ΤΡΑΜ ΑΕ, Αντιτρομοκρατικής, Κέντρο εκπαίδευσης αστυνομικών σκύλων, γραφεία ΟΤΑ μέχρι ΚΤΕΟ. Εννοείται μεγάλο ποσοστό τσιμεντοποίησης του χώρου, αποκλεισμός της ελεύθερης πρόσβασης, αποκλεισμός της παραλίας και νομιμοποιημένη ανοχή των νυχτομάγαζων. Στη σημερινή φάση το πλαίσιο διαμορφώνεται από την ψήφιση του ν. 3894/10 περί στρατηγικών επενδύσεων (fast track) και τις απαραίτητες για την απρόσκοπτη εφαρμογή του θεσμικές και οργανωτικές ρυθμίσεις (Διυπουργική Επιτροπή Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, συγκρότηση φορέα Ειδικού Σκοπού “ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕ”) και τις μνημονιακές συμφωνίες με το Κατάρ. Η φάση αυτή χαρακτηρίζεται από και συμβαδίζει με τις απαιτήσεις που προβάλλονται για επέκταση της κερδοφορίας του ξένου και εγχώριου κεφαλαίου, για ιδιωτικοποιήσεις και μάλιστα με όρους που θα παρακάμπτουν κάθε νομικό ή θεσμικό εμπόδιο, που θα προωθούν την αρπαγή, την καταλήστευση και τη χρόνια λεηλασία των παντός είδους υποδομών, του φυσικού περιβάλλοντος και πλούτου της χώρας, εκμεταλλευόμενοι το φτηνό, ανασφάλιστο και επισφαλές εργασιακό δυναμικό της. Στο πλαίσιο αυτό οι όποιοι νομικοί, πολεοδομικοί και χωροταξικοί προστατευτισμοί, που μέχρι τώρα δεν εξασφάλιζαν ουσιαστικά τίποτα, απλώς θα υποχωρήσουν υποκύπτοντας στον αρνητικό ταξικό συσχετισμό που διαμορφωνόταν χρόνια τώρα αλλά από την εκδήλωση της κρίσης εντονότερα και διαφοροποιούμενος αρνητικότερα. Είναι μια σημαντική διαφοροποίηση που έπαιξε ρόλο στη μη προώθηση των σχεδιασμών το 2008 και δεν ήταν η αλλαγή κυβερνητικού σχηματισμού καθεαυτή (από ΝΔ σε ΠΑΣΟΚ) αυτή που καθόρισε. Μια νέα εξέλιξη, καθόλου άσχετη με τις στοχεύσεις του συστήματος για την “αξιοποίηση” της δημόσιας γης, ήρθε να προστεθεί। Πρόκειται για τη συζήτηση στο πλαίσιο της διυπουργικής επιτροπής στρατηγικών επενδύσεων, υπό τον Χάρη Παμπούκη, σχετικά με το δικαίωμα της “επιφάνειας” και το διαχωρισμό του από το δικαίωμα της κυριότητας για τα ακίνητα του δημοσίου। Πρόκειται για έναν σχεδιασμό που και σε νομικό, πλέον, επίπεδο στοχεύει στην ελευθερία κυκλοφορίας και στην επέλαση του κεφαλαίου με σκοπό την κατάργηση και την καταλήστευση κάθε ελεύθερου χώρου, της γης, του αέρα, των αιγιαλών και των παραλιών, των βουνών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Και συνακόλουθα στην αναίρεση και στον περιορισμό του δικαιώματος των ανθρώπων, των κατοίκων σ' αυτά. Στην Αγγλία για παράδειγμα, μπορεί η γη να παραμένει τυπικά στην κυριότητα του κράτους αλλά η εκμετάλλευσή της για 99 χρόνια από τους “επιφανειούχους” πέρα από την βίαιη αποστέρησή της από αυτούς στους οποίους ανήκει, δημιουργεί εκμεταλλευτικές και λητρικές συνθήκες, χρήσεις και δραστηριότητες που όχι μόνο παραμένουν αλλά, τελικά, διαμορφώνουν ριζικά μιαν άλλη πραγματικότητα που καμία σχέση δεν έχει με τη ζωή και τη σχέση των ανθρώπων με τη δημόσια γη. Τι είδους αγώνα πρέπει να δώσει το κίνημα και με ποιους όρους; Η έκταση και το βάθος της επίθεσης στη δημόσια γη, τους ελεύθερους χώρους και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές υπό καθεστώς ΔΝΤ, ΕΕ και τρόικας απαιτείται να συνειδητοποιηθούν, ώστε να δοθούν αγώνες για την υπεράσπισή τους. Περαιτέρω απαιτείται να συνειδητοποιηθεί η διαμόρφωση ως περισσότερο συγκεντρωτικών, αντιδραστικών και αντιλαϊκών των καλλικρατικών αυτοδιοικητικών θεσμών και των περιφερειακών αυτοδιοικήσεων καθώς και των επιχειρησιακών προγραμμάτων που εφαρμόζουν. Στην επιλογή της κυβέρνησης και του κεφαλαίου για εκποίηση ή αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού μόνον ένας αγώνας μπορεί να αντιταχθεί με νικηφόρες προϋποθέσεις: αυτός της αποτροπής της εκποίησης και της ακύρωσης όποιων σχεδίων για επιχειρηματική “ανάπτυξη” ή “αξιοποίηση”, για τη μη ένταξή του σε καθεστώς μνημονιακών ή μη συμβάσεων και συμπράξεων “αξιοποίησής” του, σχέδια που υπηρετούν την κερδοφορία ξένων και ντόπιων κεφαλαίων και σε πλήρη εφαρμογή της επίθεσης ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις. Ο αγώνας αυτός συνδέεται και με την αντίθεση στους σχεδιασμούς τους σχετικούς με τους οδικούς άξονες. Ο αγώνας για την υπεράσπιση του και για τη διεκδίκησή του ως ελεύθερου χώρου και πάρκου αναψυχής χωρίς καμία εμπορευματική, επιχειρηματική ή οικιστική χρήση, όπως είναι κατοχυρωμένο στη συνείδηση των κατοίκων της περιοχής. Με ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση σ' αυτόν από όλο το λαό σε συνδυασμό με την ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία. Και χρησιμοποιούμε τη λέξη διεκδίκηση γιατί παράλληλα απαιτείται η απομάκρυνση όλων των χρήσεων και εγκαταστάσεων, αυθαίρετων ή μη, που δεν συνάδουν με το χαρακτήρα του ως ελεύθερου, ανοιχτού και ανήκοντα στο λαό της Αττικής χώρου.. Πρόκειται για έναν πολιτικό αγώνα που συνδέεται άρρηκτα με τον αγώνα για την ανατροπή του μνημονίου και στην ανακοπή της επέλασης της οικονομικής αδηφαγίας του κεφαλαίου που επεκτείνεται στη δημόσια γη και τους ελεύθερους χώρους. Διαφοροποιήσεις και κοινή δράση Ο αγώνας που θα λέει “το Ελληνικό ανήκει στο λαό”, που θα απαιτεί την απόδοσή του στο λαό ως ελεύθερου χώρου πρασίνου με ήπιες δωρεάν δραστηριότητες, αθλητικές και πολιτιστικές, με ελεύθερη πρόσβαση για όλους, που θα θέτει ως λαϊκή απαίτηση τη διαμόρφωσή του ως φυσικού πάρκου και την απόδοσή του ως υποχρέωση του κράτους απέναντι στους κατοίκους, μπορεί να δοθεί μόνον από τους κατοίκους και με τη λαϊκή αυτοοργάνωσή τους। Η δυναμική της λαϊκής απαίτησης, που βασίζεται στα παραπάνω, τίθεται εκτός πάλης από την υιοθέτηση ως στόχου πάλης της δημιουργίας μητροπολιτικού πάρκου κυρίως πρασίνου και με ανταποδοτική λειτουργία χρήσεων που θα αποδοθούν σε ιδιώτες (έστω και Έλληνες), ενός στόχου που προκύπτει από την αντίστοιχη πρόταση-σχεδιασμό φορέων και την σε αντιστοίχηση με τα παραπάνω ανάληψη του αγώνα από ετερόκλητους φορείς। Εστιασμένη σε έναν προτεινόμενο σχεδιασμό, η παραπάνω στόχευση κινείται εξ υπαρχής στη λογική της εξυπηρέτησης της μητροπολιτικότητας της Αθήνας (όρος βεβαρημένος με την καπιταλιστική ανάπτυξή της, σε όποιον βαθμό) και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της, εντάσσεται στη λογική της πράσινης ανάπτυξης και προς ενίσχυση της τουριστικής ανάπτυξης (με αναβαθμισμένο όμως τουριστικό προϊόν) και της αναβάθμισης υπηρεσιών τριτογενούς τομέα, στόχοι που δεν έχουν καμία σχέση με τις λαϊκές ανάγκες। Η λογική αυτή αφήνει ανοιχτά -μέχρι βεβαιότητας- τα ενδεχόμενα της διαχείρισης από φορείς που είτε μέχρι τώρα έχουν λειτουργήσει στο πλαίσιο της ανάπτυξης μέσω παραχωρήσεων, συμπράξεων ΣΔΙΤ είτε θα λειτουργήσουν κατ' εφαρμογή της επιχειρησιακής ικανότητας που επιβάλλεται από τον Καλλικράτη, των εθνικών αναπτυξιακών προγραμμάτων και κονδυλίων, τα οποία βεβαίως δεν αρνήθηκαν। Εν τέλει είναι ένας σχεδιασμός που δεν αρνείται την οικονομική εκμετάλλευση (προβλέπει περιορισμένης κλίμακας), τις χρήσεις “κοινωνικού” χαρακτήρα (μέσα από τις οποίες χρόνια τώρα δήμοι και νομαρχίες εισπράττουν υπέρογκα έσοδα από τους κατοίκους) και την αξιοποίηση για σκοπούς εμπορικούς και πολιτιστικούς (που και αυτοί εμπορευματοποιημένοι είναι), αρκεί να έχει πράσινο। Στο πλαίσιο αυτό, συγκατοικούν και λογικές δήθεν αυτοδιαχείρισης, που αναδεικνύουν τους ΟΤΑ μπροστάρηδες στον αγώνα για παραγωγή και διακίνηση αγροτικών προϊόντων, λαχανικών και αρωματικών φυτών στον αξιοποιημένο χώρο του Ελληνικού, για δημιουργία “αυτοδιαχειριζόμενου αστικού αγρού” ώστε να διασφαλιστούν, δήθεν, οι διατροφικές ανάγκες των κατοίκων με φθηνά λαχανικά!!! Τώρα βέβαια τα λαχανικά θα πουλιούνται και κάποιοι θα αποκομίζουν εισόδημα από αυτά। Στις θέσεις εργασίας που προαναγγέλλουν, δήθεν για να αντιμετωπιστεί η ανεργία, θα αναπαράγεται η ιδιότητα του εργοδότη και του εργαζόμενου και θα εφαρμόζονται ή θα αναπαράγονται οι κυρίαρχες εργασιακές σχέσεις και αμοιβές που επιβάλλονται από τα μνηνόνια και τις επιταγές του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, με βάση το κέρδος και την άντληση υπεραξίας। Άλλωστε αυτά δεν εφαρμόζουν μέχρι τώρα οι δήμοι;; Οι προτάσεις λοιπόν αυτές, αυτοχαρακτηριζόμενες σαν ελεύθερες και αυτοοργανωμένες δράσεις, εντάσσονται σαφέστατα στο πλαίσιο του “άλλου” σχεδιασμού και της “άλλης” αξιοποίησης και θέλουν να δώσουν είτε το προβάδισμα σε κάποια άλλα κεφάλαια είτε να διασφαλίσουν την ειρηνική συνύπαρξή τους στο πλαίσιο του βασικού σχεδιασμού। Και προϋποθέτουν την αλληλοστήριξή τους। Και βέβαια, απ΄ ό,τι φαίνεται και από τις πρόσφατες εξελίξεις, κινούνται -έστω με παραλλαγή- στην ίδια λογική που προωθεί το σύστημα και οι μεταρρυθμιστές του. Αποτελούν έναν εύσχημο τρόπο παραίτησης από τον αγώνα για υπεράσπιση της δημόσιας γης και μεταστροφής του σε λογικές συνδιαχείρισης και μάλιστα με κατευθείαν ανάθεση σε φορείς και ειδικούς, έστω και αν αυτοί αυτοαποκαλούνται χώροι κοινωνικής δράσης. Μπορούν να χωρέσουν άνετα ως μικροεπιφανειούχοι ή μικροκαλλιεργητές κι αυτοί στους σχεδιασμούς του συστήματος με ολίγη από κινηματικές αναφορές. Και επειδή οι δήθεν εναλλακτικοί σχεδιασμοί για να προχωρήσουν πρέπει να συναινούν και να κατανοούν τη συστημική φιλολογία περί χρέους, επιδεικνύοντας και εκεί προτάσεις, διαμορφώνουν και μια “οικονομική” πρόταση για το μητροπολιτικό πάρκο κινούμενη στη λογική του λογιστικού ελέγχου του χρέους και της αναδιάρθρωσής του. Η αναγκαιότητα όμως που προκύπτει από το μέγεθος της επίθεσης του συστήματος επιβάλλει τη συγκρότηση ενός κινήματος που πολιτικά θα θέτει και θα υποστηρίζει την υπεράσπιση του ελεύθερου χώρου του πρώην αεροδρομίου από κάθε είδους ξεπούλημα ή “αξιοποίηση”. Που θα πολιτικοποιεί την αντίθεσή του στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, του ΔΝΤ και της ΕΕ, αναδεικνύοντας μια φυσιογνωμία πολιτικής χειραφέτησης από τις απάτες και τις αυταπάτες που καλλιεργούνται. Που δεν μπορεί παρά να βασίζεται και να συνδέεται ουσιαστικά και οργανωτικά με το λαϊκό κίνημα και τους αγώνες του και να διαμορφώνει όρους ρήξης με το αστικό πλαίσιο. Κι αυτό περνάει μέσα από διαδικασίες δημιουργίας όρων ουσιαστικής συγκρότησης και αγωνιστικής διεκδίκησης.

Έξω τα ΜΑΤ από την Κερατέα - Όχι ΧΥΤΑ στην Κερατέα

Με στρατιωτικού τύπου επιχείρηση, με την εκτεταμένη ωμή βιαιότητα που εξαπέλυαν οι ορδές των ΜΑΤ, με καταιγισμό χημικών, με συλλήψεις και ξυλοδαρμούς, η κυβέρνηση προσπάθησε για άλλη μια φορά να καταστείλει τους αγωνιζόμενους κατοίκους της Κερατέας. Με μια επιχείρηση συνοδευόμενη από το κατάλληλο κλίμα λάσπης των ΜΜΕ. Εδώ και 110 μέρες, οι κάτοικοι της Κερατέας και της Λαυρεωτικής, αγωνίζονται για να μη μετατραπεί η περιοχή τους σε σκουπιδότοπο. Η κατασκευή του ΧΥΤΑ, μέρος του λεγόμενου «περιφερειακού σχεδιασμού» για τα σκουπίδια της Αττικής, θέλει να μετατρέψει μια ακόμα κατοικημένη περιοχή, μεγάλου φυσικού κάλους και αρχαιολογικό χώρο σε χώρο υποδοχής σκουπιδιών από όλη την Αττική, με καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων. Ο λαός της Κερατέας έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπιστεί τον τόπο του και τον αγώνα του από τις επιθέσεις των ΜΑΤ. Έχει κάθε δικαίωμα να αρνείται να γίνει ο σκουπιδότοπος της Αττικής, να γίνει αυτός αποδέκτης των πολιτικών και των προβλημάτων που το ίδιο το σύστημα δημιουργεί και επιπλέον προσπαθεί να κερδίσει το ίδιο και οι εργολάβοι του από το "προϊόν" που λέγεται σκουπίδια. Έχει κάθε δικαίωμα να αρνείται να φορτωθεί τις συνέπειες του βάρβαρου σχεδιασμού τους που καταστρέφει τη ζωή του και το περιβάλλον του. Έχει κάθε δικαίωμα να αρνηθεί να γίνει θυσία στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους, που οδηγεί την ανθρωπότητα και τη φύση στην καταστροφή, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα μιας μικρής ελίτ. Εχει κάθε δικαίωμα να συγκροτεί τους αγώνες του και τις αντιστάσεις του. Κι επειδή ο αγώνας του είναι δίκαιος, αντί να κάμπτεται από την άγρια καταστολή ενισχύεται και μαζικοποιείται. Τα μπλόκα της Κερατέας είναι μπλόκα κάθε αγωνιζόμενου ανθρώπου ενάντια στο σύστημα που καθημερινά ρημάζει τη ζωή μας και πετάει τα όνειρα των νέων ανθρώπων στα σκουπίδια। Είναι μπλόκα καθενός από εμάς που νιώθει καθημερινά να πνίγεται από το φόρτωμα της κρίσης, από τη βάρβαρη επίθεση ενάντια τα δικαιώματά μας। Είναι μπλόκα έμπνευσης, αντίστασης και αξιοπρέπειας, απόδειξη ότι μπορούμε να αγωνιζόμαστε και να νικάμε. Όταν χτυπούν την Κερατέα, χτυπούν όλους εμάς. Γιατί οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της Κερατέας δείχνουν το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε για να ανατρέψουμε την επίθεση κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ και να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας: στην εργασία, με σταθερή μόνιμη δουλειά, ενάντια στις απολύσεις και τις περικοπές, ενάντια στην ανεργία και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Για πρόσβαση όλων των παιδιών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ενάντια στους ταξικούς φραγμούς, για δωρεάν παιδεία για όλους τους μαθητές και φοιτητές. Για ίση, πλήρη δωρεάν περίθαλψη για όλους. Ενάντια στο ξεπούλημα και τη λεηλασία της δημόσιας γης, του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων. Για την υπεράσπιση της ζωής μας και των δικαιωμάτων μας. Γιʼ αυτό ο αγώνας των κατοίκων της Κερατέας αξίζει την έμπρακτη αλληλεγγύη μας। ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ!

Συγχωνεύσεις σχολείων, περικοπές των δαπανών

Οι συγχωνεύσεις σχολείων μας αφορούν όλους
Ούτε ένα σχολείο λιγότερο – ούτε ένα τμήμα λιγότερο
Να καλυφθούν άμεσα οι λειτουργικές ανάγκες των σχολείων
Εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς βρισκόμαστε απέναντι σε σοβαρές ανατροπές ακόμα και σε σχέση με την όποια δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση είχε απομείνει.
Αφού η κυβέρνηση έκλεισε τα αθλητικά σχολεία, αφού αναιρεί προηγούμενες κατακτήσεις σε σχέση με δωρεάν μετακίνηση μαθητών, τώρα μεθοδεύει σε όλη την Ελλάδα συγχωνεύσεις – κλεισίματα σχολείων! Το Υπουργείο στο κείμενο «διαβούλευσης» θεωρεί αποδεκτή τη… μιάμιση ώρα για να πάει ένας μαθητής στο σχολείο του και να γυρίσει! Το νέο «σχολείο» είναι το σχολείο των παππούδων μας!
Συνολικά, το κράτος αποσύρεται από ο,τιδήποτε θυμίζει κοινωνική παροχή, μιας και αυτές αναγκάστηκε να τις παραχωρήσει ύστερα από αγώνες δεκαετιών της εργατικής τάξης. Δεν είναι τυχαίο ότι αντίστοιχα συγχωνεύονται πανεπιστήμια, νοσοκομεία και δημόσιες συγκοινωνίες.
Με τις συγχωνεύσεις σχολείων, σκοπό τους έχουν να στοιβάξουν τα παιδιά σε τριανταριά τμήματα και να φτιάξουν τεράστια σχολεία – γκέτο φτηνά για το κράτος και ακριβά για μας και τα παιδιά μας!!
Με τους εκπαιδευτικούς που θα «περισσεύουν», να περιμένουν στην ουρά για την απόλυση.
Με τους μαθητές να προσεγγίζουν «δεξιότητες» για να είναι έτοιμοι για το εφιαλτικό μέλλον του ευέλικτου ημιάνεργου – ημιαπασχολήσιμου χωρίς μόνιμη δουλειά.
Ο καθένας μας μπορεί να καταλάβει τι θα σημάνει αυτό για τις σπουδές των παιδιών μας, που ήδη αντιμετωπίζει σωρό προβλημάτων. Αυτό σε συνδυασμό και με το πέρασμα λειτουργιών των σχολείων στους Δήμους, θα σημάνει όλο και μεγαλύτερη μετακύλιση του κόστους της εκπαίδευσης στις πλάτες όλων μας, ενώ ταυτόχρονα το υπουργείο διώχνει από πάνω του την υποχρέωση παροχής δημόσιας δωρεάν παιδείας. Επιπλέον ετοιμάζεται να καταργήσει τη διανομή δωρεάν βιβλίων, πράγμα που θα το φορτωθούν πάλι οι γονείς. Σε μια περίοδο που μας κόβουν μισθούς και συντάξεις, που ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει οδηγηθεί στην ανεργία, την ανέχεια και την απόγνωση, καλούμαστε να πληρώσουμε άλλη μια φορά εμείς!!
Οι συγχωνεύσεις σχολείων που προωθεί φέτος η κυβέρνηση θα αποτελούν το άνοιγμα του δρόμου σε χιλιάδες συγχωνέυσεις που θα προωθηθούν από την επόμενη χρονιά. Η διακηρυγμένος κυβερνητικός στόχος για σχολεία με 30άρια τμήματα και τουλάχιστον 400 μαθητές δείχνει τα σχέδιά τους.
Γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί βρισκόμαστε από την ίδια μεριά। Τα συμφέροντά μας είναι κοινά. Χρειάζεται η συμπόρευση όλων, χρειάζεται να δυναμώσουν οι κοινοί αγώνες για ανατροπή των σχεδίων τους. Να ακουστεί δυνατά:
ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΟΡΤΩΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΛΑΟ – Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των γονιών. Να καλύψει άμεσα το κράτος τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων (συντήρηση, θέρμανση, χαρτί φωτοτυπίας κλπ). Σας καλούμε να ειδοποιήσετε άμεσα την ΕΛΜΕ σε περίπτωση που σας ζητηθούν χρήματα για τέτοιες δαπάνες.
ΚΑΝΕΝΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΣΧΟΛΕΙΟΥ!!
ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΤΟΙΒΑΓΜΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΕ ΜΕΓΑΛΑ ΤΜΗΜΑΤΑ.
ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ – ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΑ!

Ανακοίνωση

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με έκπληξη είδαμε να βρίσκονται αναρτημένες σε στάσεις λεωφορείου του Καρέα αφίσες με την υπογραφή "Πρωτοβουλία Κατοίκων Καρέα ενάντια στα μέτρα" και οι οποίες επικεντρώνονταν σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα. Με βάση το γεγονός αυτό θα θέλαμε να καταστήσουμε σαφές ότι:

Πρώτον: καμία σχέση δεν έχει η Πρωτοβουλία Κατοίκων Καρέα με τη συγκεκριμένη αφίσα.

Δεύτερον: η Πρωτοβουλία Κατοίκων Καρέα δεν ερμηνεύει πολιτικά τις συνθήκες, τα γεγονότα και τις καταστάσεις με βάση τα πρόσωπα, αλλά αντίθετα με βάση τις στρατηγικές πολιτικές επιλογές των πολιτικών δυνάμεων.

Αναρωτιόμαστε και προβληματιζόμαστε για το ποιος ή ποιοι επέλεξαν να υπογράψουν μια - οποιαδήποτε σε τελική ανάλυση - αφίσα χρησιμοποιώντας την Πρωτοβουλία Κατοίκων Καρέα και θα θέλαμε να κάνουμε ξεκάθαρο ότι δεν θα ανεχθούμε στο μέλλον έναν παρόμοιο σφετερισμό της συλλογικής μας προσπάθειας.

5/12: Πορεία σε Παγκράτι - Καισαριανή - Βύρωνα

Αντιστεκόμαστε:

στους Νέους Αυτοκινητόδρομους και τη λεηλασία του Υμηττού


Υπερασπιζόμαστε:

τους ελεύθερους χώρους και τις γειτονιές μας

από την τσιμεντοποίηση και την εμπορευματοποίηση

ΠΟΡΕΙΑ στις γειτονιές μας,

Σάββατο 5 Δεκέμβρη, 11 π.μ.

Ξεκινάμε από το Άλσος Παγκρατίου (κεντρική είσοδο)

• ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΒΥΡΩΝΑ ΚΑΙ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ


• ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΣΟΥΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ
  

Δεν θα περάσουν! - Με καμία κυβέρνηση!

Ανακοίνωση σχετικά με τα "εγκαίνια" και την "παράδοση" των έργων στον Καρέα

Καρεώτες και Καρεώτισσες

Σήμερα «εγκαινιάζονται» και «παραδίδονται» σε εμάς τους κατοίκους τα έργα της δημοτικής αρχής που αφορούν τον Καρέα. Άσχετα από το αν μας αρέσουν ή όχι (ιδίως τα νικελένια και πολύχρωμα φωτισμένα δεντράκια[;]), από το κατά πόσο αλλοιώνουν βίαια ή όχι τη φυσιογνωμία της γειτονιάς μας, από το πόσο μας ταλαιπώρησαν κατά τη διάρκεια εκτέλεσής τους, άσχετα ακόμη και από το πόσο στοίχισαν και ποιον στην πραγματικότητα επιβάρυναν οικονομικά, υπάρχουν κάποιες παράμετροι που είναι αντικειμενικές βάσεις για μια κριτική αποτίμησή τους. Γιατί δεν μας αρκεί να γίνονται έργα απλώς για να γίνονται, ούτε βέβαια θεωρούμε ότι είμαστε ένα είδος ιθαγενών-χειροκροτητών που θαμπώνονται από «χάντρες» και «καθρεφτάκια». Ούτε ακόμα, πολύ περισσότερο, αποδεχόμαστε μοιρολατρικά μια κατάσταση με τη νοοτροπία ότι τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε συνηθίζοντας στην αδιαφορία και στην αποδοχή τετελεσμένων.

Έτσι λοιπόν, οι αντικειμενικοί δείκτες, η απτή καθημερινή πραγματικότητα και ο απλός νους λένε τα εξής: σε ό,τι αφορά τα έργα της «Λ». Καρέα είναι φανερό σε όλους μας, ύστερα από δύο πλέον χρόνια, ότι όχι μόνο δεν ελάφρωσαν τον κυκλοφοριακό φόρτο αλλά αντίθετα τον μεγιστοποίησαν και τον μετατόπισαν και σε άλλους δρόμους. Έχει γίνει πια συνείδηση ότι για να πας στη δουλειά σου θα πρέπει να ξεκινάς τουλάχιστον μισή και πλέον ώρα νωρίτερα καταστρώνοντας παράλληλα και κάποιο στρατηγικό σχέδιο για τη διαδρομή που θα ακολουθήσεις.

Αν είσαι πεζός, και με την προϋπόθεση πάντα ότι δεν βρέχει, διασχίζεις το δρόμο από τις παράλογα ελάχιστες και δυστυχώς σε ατυχή σημεία διαμορφωμένες διαβάσεις. Αν πάλι βρέχει, τότε δεν τον διασχίζεις καθόλου, τουλάχιστον όχι χωρίς ένα πλωτό μέσο. Και είναι λογικό, αφού ο δρόμος που αποτελεί τον φυσικό ρου των νερών και της λάσπης που κατεβαίνουν από το βουνό έχει στενέψει δραματικά, με αποτέλεσμα να σχηματίζεται ένας ιδιαίτερα επικίνδυνος για πεζούς, οδηγούς και επιβάτες λεωφορείων ορμητικότατος χείμαρρος μέσα στη γειτονιά μας.

Αν είσαι άτομο με κινητικές ή άλλες δυσκολίες, αν είσαι μάνα με μωρό στο καροτσάκι, αν είσαι παππούς ή γιαγιά τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Αν μάλιστα θελήσεις να πας και στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς, η πεζή σου μετακίνηση αναγορεύεται σε δυσεπίλυτη εξίσωση και αποδεικνύεται αληθινός άθλος. Μάρτυρας, τα ήδη σπασμένα, κατακερματισμένα, ακριβοπληρωμένα αλλά και ακριβοθώρητα πεζοδρόμια που είναι μονίμως κατειλημμένα από σταθμευμένα αυτοκίνητα.

Το παράλογο της μετακίνησης συνεχίζεται και αγγίζει πολλές φορές το αστείο, αφού για να μετακινηθείς με αυτοκίνητο (με νόμιμο τρόπο) από την κατεύθυνση της καθόδου σε αυτήν της ανόδου θα πρέπει πρώτα να περάσεις μια βόλτα από το Δημαρχείο του Βύρωνα και ύστερα να ανηφορίσεις και πάλι προς τον Καρέα, αφού απαγορεύεται παντού η αναστροφή. Αν έχεις την τύχη με το μέρος σου ενδεχομένως να βρεις και θέση να παρκάρεις το αυτοκίνητό σου. Σημειώνουμε εδώ την απορία μας για το ρόλο που παίζουν οι διαχωριστικές γραμμές κατά μήκος του δρόμου, που σίγουρα δεν μπορεί να υπονοούν την ύπαρξη λωρίδας κυκλοφορίας φάρδους 1.50 – 2.00 μ. Αν υποθέτουμε σωστά, τότε ποιος ο λόγος ύπαρξής τους; Οριοθετούν θέσεις στάθμευσης; Κι αν ναι, τι μας επιφυλάσσει η δημοτική αρχή για το μέλλον; Μήπως θα δούμε και ελεγχόμενη στάθμευση στη γειτονιά μας, όπως αυτή που επιφυλάσσεται στους «τυχερούς» κατοίκους που μένουν στους δρόμους της «πράσινης διαδρομής»;

Ο δρόμος-χείμαρρος ασφαλτοστρώθηκε πρόσφατα, αλλά, τι κρίμα, θα ξανα-σκαφτεί, προκειμένου να περάσουν οι αγωγοί του φυσικού αερίου και – ποιος ξέρει πότε; - θα ξανα-ασφαλτοστρωθεί και φυσικά θα ξανα-πληρωθεί.

Την ίδια στιγμή δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα παιδιά μας για να πάνε στο σχολείο τους περνούν καθημερινά από όλους τους υπόλοιπους δρόμους του Καρέα, οι οποίοι δεν διαθέτουν ούτε κατά διάνοια πεζοδρόμια που να μπορείς να περπατήσεις πάνω τους κι έτσι αναγκάζονται να περπατούν στο οδόστρωμα με καθημερινό κίνδυνο της ζωής τους και της σωματικής τους ακεραιότητας. Κι αυτό δεν είναι θέμα αισθητικής. Είναι κρίσιμο θέμα επιλογής.

Σε ό,τι αφορά την πλατεία-«πολυχώρο» που φέρει το όνομα της ατυχούς συνδημότισσάς μας, η οποία πλήρωσε με τη ζωή της μια άλλη και επί πολλά χρόνια κρίσιμη και θανάσιμη επιλογή. Αυτήν της απομόνωσης της γειτονιάς μας από το Βύρωνα, στον οποίο ανήκει μεν διοικητικά, από τον οποίο απέχει μόλις κάποιες εκατοντάδες μέτρα, αλλά και τον οποίο κανείς Καρεώτης δεν μπορεί να προσεγγίσει με ασφάλεια παρά μόνο με αυτοκίνητο ή λεωφορείο (για ποδήλατο δεν συζητάμε καν, ισοδυναμεί με καθαρή αυτοκτονία)!

Και πάλι δεν θα μπούμε σε ανούσιες συζητήσεις περί ομορφιάς ή μη του όλου έργου. Θα σταθούμε όμως στο γεγονός ότι ο χώρος αυτός βρίσκεται μέσα στο δάσος του Υμηττού, ο οποίος δέχεται – κυρίως τελευταία - συστηματική επίθεση από κάθε είδους συμφέροντα. Συμφέροντα που θέλουν να τον οικοπεδοποιήσουν, να τον τεμαχίσουν σε «ζώνες» δήθεν προστασίας, να τον ξεκοιλιάσουν με σήραγγες, να τον χαράξουν με δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, να τον χτίσουν με υπερκόμβους, να τον «αναπτύξουν», να τον «διαχειριστούν» και να τον βαφτίσουν «πάρκο» και «περιαστικό πράσινο» με «ήπιες μορφές» ανάπτυξης. Λέμε λοιπόν ξεκάθαρα, ότι στο χώρο αυτό δεν θα γίνει ανεκτή οποιαδήποτε περαιτέρω παρέμβαση και φυσικά οποιαδήποτε απόπειρα εμπορικής ή άλλης «αξιοποίησης». Αναρωτιόμαστε για τον παροντικό αλλά κυρίως μελλοντικό ρόλο που θα παίξει ο περιπατητικός διάδρομος πίσω από τα προσφυγικά, ο οποίος συναντά το δασικό δρόμο. Αναρωτιόμαστε επίσης για το πόση ακόμα φωτορρύπανση χρειάζονται οι πλαγιές του Υμηττού. Με δεδομένη μάλιστα την εκκωφαντική σιγή ιχθύος που έχει τηρήσει μέχρι σήμερα ο δήμαρχος Βύρωνα σχετικά με τους σχεδιαζόμενους νέους αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό, η ανησυχία μας και η επιφυλακή μας είναι και θα είναι ακόμα πιο οξυμμένη.

Τα έργα και τις ημέρες της δημοτικής αρχής στον Καρέα τα βιώνουμε και αλλού. Η περίφημη τσιμεντοπλατεία-πάρκιν-γλάστρα Νικολαΐδη πρόσφατα μετατράπηκε και σε «μαντρί» ή αν προτιμάτε «φρούριο - φυλακή». Με κάγκελα και πόρτες. Αποτελώντας μια παγκόσμιας εμβέλειας πρωτοτυπία: να περιφράσσεται και να κλειδώνει δημόσιος - αλλά όχι και «ελεύθερος» πια - χώρος. Στο όνομα μιας δήθεν ασφάλειας η δημοτική αρχή δημιουργεί συνθήκες τρομολαγνείας, ενοχοποιεί και εξοστρακίζει τη νέα γενιά και στερεί από όλους μας το δικαίωμα στην ελεύθερη και απρόσκοπτη χρήση της.

Καρεώτες και Καρεώτισσες,

Τα έργα που παραδίδονται σήμερα δεν μας χαρίζονται, αλλά ούτε και τα ζητήσαμε.

Οι κάτοικοι του Καρέα δεν έχουμε ανάγκη από έργα βιτρίνας απροκάλυπτα πρόχειρα και στην πραγματικότητα άχρηστα.

Δεν έχουμε ανάγκη από έργα που τσιμεντοποιούν τη γειτονιά μας και πολύ περισσότερο τον Υμηττό, αποτελώντας ίσως τον δούρειο ίππο για περαιτέρω επέκταση του οικιστικού ιστού μέσα στο δάσος και αλλαγή της χρήσης γης.

Έχουμε ανάγκη από έργα ουσίας για τα οποία με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πληρώνουμε και τα οποία έχουμε απαίτηση να θεωρούνται ευνόητα και αδιαπραγμάτευτα από τη δημοτική αρχή που εκλέχτηκε για να μας υπηρετεί.

Έχουμε ανάγκη από έργα που κάνουν τη ζωή μας καλύτερη και δεν μας δυσκολεύουν στην καθημερινότητά μας.

Από έργα υποδομής τέτοια που αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής στη γειτονιά, που εξασφαλίζουν τα δικαιώματα όλων των γενεών, όλων των ηλικιών και όλων των κοινωνικών ομάδων.

Έργα που δεν εμπνέουν και δεν καλλιεργούν την απομόνωση, το φόβο και την εμπορευματοποίηση, αλλά προάγουν ανάμεσα στα άλλα και τη σύσφιξη των ανθρώπινων σχέσεων.

Οι κάτοικοι του Καρέα έχουμε κάθε δικαίωμα να προτάσσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες και να απαιτούμε την ικανοποίησή τους την ώρα που καμία δημοτική αρχή δεν έχει δικαίωμα να αποφασίζει για μας χωρίς εμάς.

Από τη χθεσινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα

Συγκέντρωση - Απάντηση προς όλους. Την Τρίτη 22/9 6.30 μ.μ. στο Σύνταγμα

Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας και Ενημέρωσης στον Υμηττό τη Δευτέρα 21/9 στον Κουταλά

H δημοτική παράταξη "Βύρωνας: Ανάπτυξη - Προοπτική" καλεί σε Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας και Ενημέρωσης για την προστασία του Υμηττού τη Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου στις 5:30 το απόγευμα στο Αναψυκτήριο Κουταλά με αιτήματα:

• την απομάκρυνση των στρατοπέδων και των οχλουσών δραστηριοτήτων


• την κατεδάφιση των κτισμάτων


• την ανάπλαση και δενδροφύτευση των εκτάσεων και


• την απόδοση των χώρων στο πράσινο

Θα ακολουθήσει συζήτηση και ενημέρωση για τις περαιτέρω κινήσεις.

ΕΠΕΙΓΟΝ: Προκήρυξη του διαγωνισμού για τους Νέους Αυτοκινητόδρομους από τον Υ...Δ.Ε.

Ραντεβού στο Σακέτα στη συναυλία που διοργανώνει ο ΣΠ(Α);Υ

σήμερα το απόγευμα στις 7.00.

Συναυλία στον Άλιμο ενάντια στους νέους αυτοκινητόδρομους και τη λεηλασία του Υμηττού

Στο Θεατράκι στην παραλία Αλίμου ανάμεσα στην Μαρίνα και στην "Όστρια"

Μέσα μαζικής Μεταφοράς:
Λεωφορεία : Από Ακαδημία 103(από Ελευθερίου Βενιζέλου), Β2(από Ελευθερίου Βενιζέλου), Ε22(από Ρηγα Φεραίου)
και από Δάφνη 103(από Βουλιαγμένης και Τριπόλεως), 141(από Τριπόλεως)
Τράμ : Στάση Μαρίνα Αλίμου
Εναρξη 7.οο μμ

Έλα στον Καρέα τώρα που βρέχει...

... να θαυμάσεις τα έργα σου!

Να δεις τα ωραία "υδάτινα στοιχεία" να μας πνίγουν. Τους χειμάρρους να χρωματίζουν με έναν ιδιαίτερο λασπώδη τρόπο το τοπίο. Τους ανθρώπους να γίνονται ζωντανά καγιάκ για να διασχίσουν το δρόμο. Τα λεωφορεία να κάνουν επίδειξη οδηγικής μαεστρίας για να πάρουν τη στροφή.

Έλα στον Καρέα τώρα που βρέχει.... αν τα καταφέρεις.

Σχόλιο-προέκταση πάνω στην Ανακοίνωση της Επιτροπής Κατοίκων Βύρωνα.

Επειδή έχει μεγάλο ενδιαφέρον και ταυτόχρονα εμβαθύνει αλλά και εντάσσει τα ζητήματα στο γενικότερο πλαίσιο τους, δημοσιεύουμε σχόλιο αναγνώστη πάνω στην ανάρτησή μας.

Πολύ καλή η ανακοίνωση, πιστεύω βοηθάει τον κόσμο που τη διαβάζει να καταλάβει γιατί παλεύουμε και πώς το παλεύουμε.

Θα ήθελα να κάνω κάποιες παρατηρήσεις, όχι ως κριτική στο κείμενο, αλλά με αφορμή αυτό, απλά σαν συμβολή σε μια κουβέντα που νομίζω ότι λείπει από την πλούσια συζήτηση και δράση που έχει αναπτυχθεί γύρω από τα ζητήματα του ΠΔ και των αυτοκινητόδρομων.

Πρόκειται για την κουβέντα σε σχέση με τις προθέσεις του συστήματος και τους συνολικότερους (αν υπάρχουν) σχεδιασμούς του. Επιγραμματικά:

Το εύκολο και προφανές είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κατασκευαστικού κεφαλαίου, ενός παραδοσιακού και σημαντικού κομματιού του ελληνικού καπιταλισμού. Ιδιαίτερα στην περίοδο της κρίσης, τέτοια έργα αποτελούν διέξοδο. Αντίστοιχα αναφερόμαστε συχνά (και σωστά) στην ενίσχυση του όλου κυκλώματος συμφερόντων γύρω από το αυτοκίνητο (εμπορία, συντήρηση, ανταλλακτικά, καύσιμα), όπως και στην ενίσχυση της εμπορευματοποίησης της γης και των ελεύθερων χώρων.

Το επίσης προφανές και πανθομολογούμενο είναι η πρόθεση να ...ξεπεραστεί το ...εμπόδιο του βουνού μπροστά στα σχέδια επέκτασης της πόλης μέχρι τη θάλασσα.

Πράγματι το Ρυθμιστικό διέλυσε κάθε αμφιβολία (αν υπήρχε) ως προς την πρόθεση αυτή. Το ζητούμενο είναι, κατά τη γνώμη μου, το τι εξυπηρετεί αυτή η επέκταση.

Η απάντηση ότι όλα γίνονται για να δοθεί πεδίο δράσης στο κεφάλαιο (οικιστική επέκταση, άρα νέες υποδομές και κτίρια, αλλά και οικονομική-εμπορική δραστηριότητα εκεί που πριν δεν υπήρχε) είναι η μια πλευρά και, νομίζω, όχι η κύρια.

Η κύρια πλευρά είναι ο ίδιος ο χαρακτήρας του ελληνικού καπιταλισμού, ο οποίος, έχοντας αποφασίσει-αποδεχθεί προ πολλού το στόχο για μια χώρα συγκοινωνιακό-μεταφορικό-τηλεπικοινωνιακό και -εσχάτως- ενεργειακό κόμβο, αλλά και παραθεριστικό κέντρο, έχει οριστικά απορρίψει το δευτερογενή τομέα (βιομηχανία) και έχει υποβαθμίσει σημαντικά τον παραδοσιακό πρωτογενή (γεωργία-κτηνοτροφία). Κι όλα αυτά κάτω από τις οδηγίες και επιταγές κύρια των Ευρωπαίων (αλλά όχι μόνο), στη βάση ενός διεθνούς καταμερισμου τέτοιου που να εξυπηρετεί καλύτερα τα δικά τους συμφέροντα.

Αυτές οι κατευθύνσεις για την οικονομία και την ανάπτυξη είναι πραπάνω από προφανείς στο Γενικό Χωροταξικό Σχέδιο. Και είναι φανερό ότι είναι τέτοιες που οδηγούν αναπόφευκτα σε υπερσυγκέντρωση δραστηριοτήτων και πληθυσμού στα αστικά κέντρα, κύρια στην Αθήνα-Αττική και δευτερευόντως στη Θεσσαλονίκη.

Το Ρυθμιστικό έρχεται να εξυπηρετήσει αυτές τις ανάγκες. Και γι' αυτό μιλάει για την Αττική των 8 εκατομμυρίων. Σε αυτή την κατεύθυνση εντάσσονται και το ΠΔ για τον Υμηττό, αλλά και οι αυτοκινητόδρομοι, οι οποίοι, επιπλέον, θέλουν να εξυπηρετήσουν τις οδικές μεταφορικές ανάγκες της Αττικής σε σχέση με τα λιμάνια της, το αεροδρόμιο και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς, δηλαδή τα σημεία που χαρακτηρίζονται ως πύλες εισόδου για ολόκληρη τη χώρα.

Επιπλέον, ο μητροπολιτικός χαρακτήρας της Αθήνας και της Θεσσαλονικης (που τονίζεται στο Χωροταξικό) εξυπηρετούνται από το σχεδιαζόμενο Καποδίστρια ΙΙ...

Θεωρώ, λοιπόν, ότι είμαστε μπροστά σε έναν συνολικότερο σχεδιασμό που περιλαμβάνει το Γενικό και τα Ειδικά Χωροταξικά, το Ρυθμιστικό της Αθήνας (αλλά και αυτά των άλλων πόλεων που ετοιμάζονται) και τον Καποδίστρια ΙΙ. Πρώτες συγκεκριμένες εφαρμογές του σχεδιασμού αυτού είναι το ΠΔ και οι αυτοκινητόδρομοι.

Έτσι, ο ελληνικός καπιταλισμός σχεδιάζει τις πόλεις εκείνες που θα εξυπηρετούν τις επιλογές και τα συμφέροντά του και που θα ταιριάζουν με τα χαρακτηριστικά του. Οι κάτοικοι των πόλεων δεν έχουν θέση στους σχεδιασμούς αυτούς, παρά μόνο ως θύματά του. Με αυτή την έννοια πρόκειται για ένα κομμάτι της επίθεσης που διεξάγεται ενάντια στο λαό και αυτός είναι αρκετός λόγος για να το αντιπαλέψουμε!

Κι άλλη αθλιότητα στη Λ. Καρέα

Στο άθλιο περιβάλλον που ζούμε (και δεν εννοούμε μόνο τη φύση) μόνο αθλιότητες θα ξεπηδούν κάθε μέρα μπροστά μας.

Δεν σέβονται τίποτα πια! Ούτε ιστορία, ούτε αισθητική, ούτε βεβαίως τους κατοίκους.

Γκρέμισαν οι αθεόφοβοι την παλιά πέτρινη μάντρα στο παρκάκι της Λ. Καρέα - το μόνο πλέον αυθεντικό στοιχείο της γειτονιάς, αφού έχει αλλάξει άρδην η φυσιογνωμία της - και στη θέση της "φυτεύουν" μπετόν και τις γνωστές σε όλους μας άθλιες πετρίτσες.

Πρόκειται για άγριο βανδαλισμό.

Το θέμα δεν θα μείνει έτσι, όπως ούτε κι αυτό της "ιδρυματοποίησης" της πλατείας του Καρέα.

Της πλατείας... το κάγκελο, ή αλλιώς και τα μυαλά στα κάγκελα.

Παγκόσμια πρωτοτυπία!

Πλατεία περιφραγμένη με κάγκελα και πόρτες! Άντε και εις ανώτερα! Γιατί όχι και ηλεκτροφόρα περίφραξη;

Πού αλλού λαμβάνει χώρα ένα τέτοιας παγκόσμιας εμβέλειας γεγονός; Στην τσιμεντοπλατεία-πάρκιν-γλάστρα του Καρέα, που ούτως ή άλλως πρωτοτυπεί όχι μόνο με την τρισυπόστατη ιδιότητά της αλλά και με την έλλειψη πρασίνου (με εξαίρεση το χρώμα των κάγκελων) και σκιάς.

Αλλά αυτό;

Η πλατεία, όπως και κάθε πλατεία, παρόλη την ιδιομορφία της δεν παύει να είναι ένας ελεύθερος χώρος αναψυχής προσβάσιμος από τους κατοίκους κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας. Η πλατεία δεν είναι ούτε μαντρί ούτε φυλακή για να περιφράσσεται με κάγκελα.

Να τα ρίξετε αμέσως κύριοι υπεύθυνοι. Κάτω τα χέρια σας από τους ελεύθερους χώρους!

Τα λαϊκίστικα επιχειρήματα περί "ασφάλειας" και η πολιτική του τρόμου που μετέρχονται κάποιοι ως μέσον επιβολής και καλλιέργειας μιας επικίνδυνα αντιδημοκρατικής "κουλτούρας του τρόμου" δεν πείθουν κανέναν μας.

"Ποτίζουμε" κι εμείς!

Την Κυριακή 5 Ιουλίου το πρωί στο Σακέτα ποτίζουμε κι εμείς, αλλά...

Και σε αυτή την "οικολογική" δράση, που διοργανώνει ο ΣΚΑΙ & ο ΣΠ(Α)Υ στο όρος ΥΜΗΤ-ΤΟΣΤ θα είμαστε παρόντες.

Το μέλλον του Υμηττού: Πάρε κόσμε!

Πάνω στην καμένη και καταπατημένη γη του Υμηττού, τι είναι αυτό που θα "ξεφυτρώσει" τελικά; Παρακάτω κάποιες λογικές "προτάσεις", "κοινωφελείς" ή μη, όσων τον έχουν βάλει από καιρό στο στόχαστρο:

δρόμοι της φωτιάς


βίλες

νεκροταφεία

ιδιωτικά εκπαιδευτήρια

αναψυκτήρια

αθλητικές εγκαταστάσεις

4σέλιδη Ανακοίνωση της Επιτροπής Κατοίκων Βύρωνα για τους αυτοκινητόδρομους και το Π.Δ. λεηλασίας του Υμηττού

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της Επιτροπής Κατοίκων Βύρωνα για τις οικοδομικές εργασίες στο στρατόπεδο Σακέτα

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΒΥΡΩΝΑ

ενάντια στους Νέους Αυτοκινητόδρομους και στο Προεδρικό Διάταγμα λεηλασίας του Υμηττού

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την προηγούμενη εβδομάδα κάτοικοι της περιοχής διαπιστώσαμε ότι στον χώρο του στρατοπέδου της Αερονομίας στην περιοχή Σακέτα στον Υμηττό, διενεργούνται εκτεταμένες οικοδομικές εργασίες.

Γνωρίζουμε ότι το στρατόπεδο είναι χωροθετημένο στην Β’ Ζώνη Προστασίας του βουνού, όπου σύμφωνα με προεδρικό διάταγμα του 1978, επιτρέπεται μόνο η ανέγερση αναψυκτηρίων και κτιρίων που στεγάζουν κοινωφελή ιδρύματα.

Επειδή είναι επιτακτική η προστασία του βουνού, που πλήττεται ανεπανόρθωτα από τις πυρκαγιές και την ανεξέλεγκτη επέκταση δημόσιων και ιδιωτικών εγκαταστάσεων, αποφασίσαμε να διερευνήσουμε το θέμα.

Τη Δευτέρα, 15/06/09, μέλη των Επιτροπών Κατοίκων Βύρωνα και Καισαριανής επισκεφτήκαμε το διοικητή του Στρατοπέδου, κο Χαράλαμπο Τουράτζωφ και ζητήσαμε να μάθουμε τι ακριβώς συμβαίνει.

Ο Διοικητής, αφού μας διαβεβαίωσε για τα φιλοπεριβαλλοντικά του αισθήματα, μας είπε δεν γνώριζε ούτε τον αριθμό αδείας των τριών οικοδομών, ούτε τα τετραγωνικά μέτρα που χτίζονται στην αυλή του στρατοπέδου, ούτε την χρήση για την οποία προορίζονται, παρά μόνο ότι προορίζονται γενικά για ανάγκες διοικητικής μέριμνας.

Επίσης, δεν μας έδωσε το όνομα του εργολάβου, επέμενε ότι για αυτές τις κατασκευές δεν κόπηκε ούτε ένα δέντρο και ότι στον χώρο αυτό ήταν προηγουμένως υπόστεγο για χώρους στάθμευσης και κάποια γραφεία.

Επέμενε όμως ότι όλες οι εργασίες που εκτελούνται εκεί είναι πέρα για πέρα νόμιμες, καθώς, αυτή την ενημέρωση έχει από την υπηρεσία του.

Μετά από όλα αυτά καταγγέλλουμε την Πολεμική Αεροπορία και το ΥΠΕΘΑ ότι καταπατούν το νόμο και αποκρύπτουν τα στοιχεία από τους πολίτες και αναρωτιόμαστε:

- Ποια είναι η θέση και οι ενέργειες του ΣΠΑΥ για το θέμα;
- Τι κάνει ο Δήμος Βύρωνα για την υλοποίηση του πρόσφατου ομόφωνου ψηφίσματός του, που πάρθηκε με απαίτηση των κατοίκων, και απαιτεί την απομάκρυνση των στρατιωτικών εγκαταστάσεων από το βουνό;

- Ποια είναι η θέση του Δασαρχείου για το θέμα και πότε θα παρέμβει;

Εμείς ζητάμε:

α) Την απομάκρυνση των στρατοπέδων του Σακέτα και όπως εξυπακούεται τον τερματισμό της περαιτέρω οικοδόμησής τους για οποιοδήποτε λόγο.

β) Να κηρυχτεί όλος ο Υμηττός μία ζώνη απόλυτης προστασίας και συνεπώς καμία οικοδόμηση μέσα στο βουνό. Απαγόρευση από την οποία δεν θα εξαιρείται κανείς, ούτε ο Στρατός.

Τηλ. επικοινωνίας : 6977680560, 6973 848654, 6972414920
Για περισσότερες πληροφορίες για τον Υμηττό και τις Επιτροπές Κατοίκων:
http://protovoulia-agona.blogspot.com

Σήμερα: 3η Ανοιχτή Συνέλευση της Πρωτοβουλίας Αγώνα.

Δράσεις-αντιδράσεις: φωτορεπορτάζ

Βύρωνας, 23/6/09

Σύνταγμα, Σάββατο 20/6/09

Σήμερα 23/6, στις 7.30 μ.μ. - Πορεία στις γειτονιές μας!

Οικόπεδα... Υμηττού

ΤΑ ΝΕΑ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Νικολέττα Μουτούση
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Με χρυσόβουλα και τουρκικά χοτζέτια διεκδικούν ιδιώτες και η Εκκλησία της Ελλάδος 31.000 στρέμματα σε «φιλέτα» που βρίσκονται μέσα στη δασική έκταση των 81.230 στρεμμάτων του Υμηττού. Η μη κήρυξη του βουνού σε εθνικό δρυμό και η ασάφεια ως προς τις χρήσεις οδηγεί δημάρχους των γύρω περιοχών να «δείχνουν» πίσω από τις φωτιές τους διεκδικητές αυτούς. «Δίνει λαβή η ίδια η Πολιτεία για να προχωρήσουν στις φωτιές αυτές. Στόχος είναι να βρεθεί φαλακρή γη ώστε να μπορέσουν να κάνουν κάποια πράγματα», σημειώνει ο δήμαρχος Αργυρούπολης Δημήτρης Ευσταθιάδης, επισημαίνοντας πως με το νέο Προεδρικό Διάταγμα που προωθείται για τον Υμηττό ανοίγει ο δρόμος για νομιμοποίηση παράνομων εγκαταστάσεων.

Στην πλευρά του βουνού όπου βρίσκονται τα σύνορα των Δήμων Αργυρούπολης, Ηλιούπολης και Αλίμου οι διεκδικήσεις άνοιξαν από τους κληρονόμους Νάστου, που αρχικώς ζητούσαν 12.500 στρέμματα, κάποια από τα οποία ήταν σε εντός σχεδίου περιοχές και άλλα σε δασική έκταση. Η υπόθεση εκκρεμεί σε δικαστικό επίπεδο, αλλά όπως αναφέρει ο κ. Ευσταθιάδης μετά τις κατηγορίες περί πλαστογραφίας ορισμένων τίτλων και της απόφασης του Εφετείου να επαναληφθεί η πραγματογνωμοσύνη του «κτήματος Καρά», όπως ονομάζεται η επίμαχη έκταση, οι κληρονόμοι Νάστου εμφανίζονται να περιορίζουν τις διεκδικήσεις τους. 11.000 στρέμματα στη Γλυφάδα.

Αυτό δεν συμβαίνει όμως στην περίπτωση των ιδιωτών, οι οποίοι επιχειρούν να περάσουν στα χέρια τους 11.000 στρέμματα στην περιοχή της Γλυφάδας. Οι 24 φερόμενοι ως ιδιοκτήτες της έκτασης δηλώνουν «συγκύριοι, συννομείς και από κοινού κάτοχοι της παραπάνω εδαφικής έκτασης, εμβαδού 11.000 στρεμμάτων περίπου, πλέον ή έλαττον, η οποία καταλαμβάνει τμήμα της δυτικής κλιτύος του βουνού Υμηττός Αττικής, από της κορυφογραμμής μέχρι των υπωρειών αυτού, εντός της περιφέρειας του Δήμου Γλυφάδας». Και αυτή η υπόθεση βρίσκεται στον Άρειο Πάγο, σύμφωνα με τον δήμαρχο Γλυφάδας Γιάννη Θεοδωρόπουλο, που βρέθηκε αντιμέτωπος και με τη διεκδίκηση 620 στρεμμάτων από ιδιώτες στην Αιξωνή για την περίπτωση αυτή εκτός από την τακτική δικαστική διαδικασία για την κυριότητά της υπάρχει και ποινική δικογραφία. «Θα πρέπει να οριοθετηθεί το βουνό, να δούμε τι είναι δημόσιο, τι είναι αναδασωτέο, ώστε να ξέρουμε και εμείς πού μπορούμε να επέμβουμε», σχολιάζει ο κ. Θεοδωρόπουλος, που χαρακτηρίζει απαράδεκτο το γεγονός πως ο Υμηττός υπάγεται στο Δασαρχείο Πεντέλης.

«Δασαρχείο Υμηττού»

«Υποβάλλουμε αιτήματα προς το Δασαρχείο για τη δημιουργία δρόμων πυρασφάλειας ή για την κατεδάφιση παράνομων κατασκευών. Δεν μας απαντάει καθόλου, ούτε βλέπουμε κανένα δασάρχη ή κάποια άλλη παρέμβαση», υπογραμμίζει ο δήμαρχος Γλυφάδας και προσθέτει: «Πρέπει ο Υμηττός να αποκτήσει δικό του δασαρχείο».

Στρατόπεδα, επιχειρήσεις μπετόν και η κατασκευή τεράστιου Συνοδικού Μεγάρου από την Εκκλησία απειλούν το βουνό στην περιοχή του Δήμου Βύρωνα. «Πρόκειται για κατάσταση που διαιωνίζεται και απλά αποδεικνύουμε κάθε χρόνο πόσο καλύτεροι γινόμαστε στο να σβήνουμε τις φωτιές», αναφέρει ο δήμαρχος Βύρωνα και πρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας- Ανάπτυξης Υμηττού Νίκος Χαρδαλιάς.

ΣΧΟΛΙΟ:

"Αμ' έπος αμ' έργον" κύριοι δήμαρχοι...

Αντί να σβήνετε φωτιές, κοιτάξτε πώς δεν θα ανάβουν...

Αντί να αυτο-χειροκροτείστε για το πόσο αποτελεσματικά και επιχειρησιακά άρτια σβήνετε φωτιές, καλύτερα να μην παίρνετε θέση υπέρ του Προεδρικού Διατάγματος λεηλασίας του Υμηττού ή υπέρ των νέων αυτοκινητόδρομων στον Υμηττό.

Αλλιώς, με τα λόγια χτίζω ανώγεια και κατώγεια... άλλες φορές μάλιστα και δρόμους και υπερ-κόμβους και αναψυκτήρια και δημαρχεία και νεκροταφεία και σχολεία και στρατόπεδα και βενζινάδικα και εμπορικά καταστήματα και .... και... και...

Οι κατά κόσμον "διεκδικητές" μάλιστα μπορούν κάλιστα, όπως φαίνεται, να γίνουν άριστοι συνεταίροι ... περισσότερα αργότερα.

Σύνταγμα: "Ο Υμηττός θα μείνει, τσιμέντο δε θα γίνει!"

Σάββατο 20/6, από τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα.

Δόθηκε μια πρώτη απάντηση στον πρόσφατο εμπρησμό του Υμηττού, από τις επιτροπές και κατοίκους Γλυφάδας, Βύρωνα, Καρέα, Καισαριανής, Αλίμου, Ηλιούπολης και Υμηττού.

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε πορεία στην Ερμού με κατάληξη την πλατεία στο Μοναστηράκι. Μοιράστηκαν προκηρύξεις και έγινε ενημέρωση του κόσμου για τό νέο πδ και τους αυτοκινητόδρομους.

Ο κόσμος που βρισκόταν στο κέντρο της πόλης έπαιρνε με ενδιαφέρον τα κείμενα των επιτροπών κατοίκων και δήλωνε σύμφωνος με τα αιτήματά μας, αντιλαμβανόμενος την άμεση σχέση των πρόσφατων εμπρησμών με τους Νέους Αυτοκινητόδρομους που σχεδιάζονται και το προεδρικό διάταγμα λεηλασίας του Υμηττού.

Συγκλονιστικό φωτορεπορτάζ από τον καμένο και καταπατημένο Υμηττό!

Στο indymedia
Οι φωτογραφίες σου δίνουν να καταλάβεις τα πάντα!

Όλες, όλοι στο Σύνταγμα το Σάββατο 20/6 στις 11.00 π.μ. Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τους εμπρησμούς και τη λεηλασία του Υμηττού

Γρήγορα, άμεσα και δυναμικά να δώσουμε την απάντηση σε όσους επιτίθενται στη ζωή μας, στη γειτονιά μας και το βουνό μας.

Εμείς οι κάτοικοι μπορούμε να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας!

Να αντισταθούμε!

ΟΧΙ στους νέους αυτοκινητόδρομους.

Απόλυτη προστασία του Υμηττού – Απόσυρση κάθε χρήσης & εγκατάστασης

Άμεση αναδάσωση των καμένων εκτάσεων

Άμεση απόφαση του Δ. Γλυφάδας ενάντια στους νέους δρόμους και το ΠΔ Υμηττού & απόφαση ενάντια σε κάθε επέκταση του σχεδίου πόλης

Στη συγκέντρωση συμμετέχουν και υποστηρίζουν η Επιτροπή Κατοίκων Καισαριανής, η Επιτροπή Κατοίκων Βύρωνα και Καρέα, η Πρωτοβουλία Πολιτών Αλίμου, που συμμετέχουν στην Πρωτοβουλία Αγώνα Ενάντια στο π.δ. Λεηλασίας του Υμηττού και στους Νέους Αυτοκινητόδρομους Αττικής

Ήρθε η ώρα να πληρώσουν...

Κείμενο της Επιτροπής Κατοίκων Γλυφάδας για το χθεσινό εμπρησμό του Υμηττού

ήρθε η ώρα να πληρώσουν!

Συμπολίτες-ισσες,

Σήμερα είμαστε όλοι μάρτυρες μιας από τις μεγαλύτερες καταστροφές που έχουν συμβεί στον ορεινό όγκο του Υμηττού. Χιλιάδες στρέμματα καμένης δασικής έκτασης είναι το τοπίο της καταστροφής που όλοι βιώνουμε.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Μετά από κάθε μεγαλεπίβολο αναπτυξιακό σχέδιο έρχεται μια «φυσική καταστροφή» να ανοίξει το δρόμο για την υλοποίηση του. Από την καταστροφή της Πάρνηθας πρόπερσι, τις φωτιές στην περιοχή του Σακέτα στο Βύρωνα και τα Γλυκά Νερά πέρυσι, φέτος ήρθε και η σειρά της περιοχής να πληρώσει ακριβά το τίμημα της ανάπτυξης και των σχεδιασμών τους, το τίμημα των νέων δρόμων του ΥΠΕΧΩΔΕ και του νέου ΠΔ «λεηλασίας» του Υμηττού, το τίμημα όλων όσων θέλουν την «αξιοποίηση» του βουνού προς όφελος τους… (οικοδομικών συνεταιρισμών, κατασκευαστικών εταιρειών, καταπατητών κ.α.).

Εκεί που σήμερα καίνε αύριο θα διεκδικούν ένταξη στο σχέδιο πόλης οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί, θα χτίζουν οι κατασκευαστικές εταιρίες, θα υλοποιούνται οι νέες χρήσεις του νέου ΠΔ, θα κατασκευάζεται μία ακόμα επέκταση της Αττικής οδού και η δεύτερη σήραγγα Υμηττού, που θα συνδέει τα επιχειρηματικά κέντρα του πρώην του νυν αεροδρομίου στα Σπάτα.

Ήρθε πλέον η στιγμή να δούμε την αλήθεια κατάματα. Μια αλήθεια που είναι σκληρή για τους υπαίτιους και ακόμη σκληρότερη για εμάς, τη ζωή μας, τις γειτονιές μας και τη φύση.

Την αλήθεια, που αβίαστα πια βγαίνει από την ολέθρια κι ασυγχώρητη κατάσταση: Η φωτιά και η καταστροφή ήταν αναγκαία προϋπόθεση για τους νέους αυτοκινητόδρομους του ΥΠΕΧΩΔΕ, για το νέο ΠΔ «λεηλασίας» του Υμηττού και για την προώθηση των συμφερόντων όλων όσων λυμαίνονται τον Υμηττό.

Όταν ο δήμος Γλυφάδας επιδιώκει τη μετατροπή του χώρου της αεροπορικής βάσης Τερψιθέας σε νεκροταφείο και χωματερή, όταν ο ίδιος διεκδικεί την ένταξη στο σχέδιο πόλης των ακόμα καπνισμένων εκτάσεων, όταν ψηφίζει υπέρ των νέων δρόμων και του ΠΔ στο δημοτικό συμβούλιο απειλώντας να εγκαλέσει τους παριστάμενους αγωνιζόμενους κατοίκους και κυρίως όταν αδιαφορεί για κάθε είδους πυροπροστασία στη περιοχή έχουμε άδικο να σκεφτούμε, ότι η αλήθεια είναι μια:

Οι δημοτικές αρχές Γλυφάδας με πρωτοστατούντα τον επονομαζόμενο πλέον «δήμαρχο της φωτιάς» όχι απλά στηρίζουν τα κυβερνητικά σχέδια που θα καταστρέψουν εξ΄ ολοκλήρου τον Υμηττό αλλά τα προωθούν επιθετικά.

Την αλήθεια που λέει ότι σε όλη τη χώρα από τη μεγαλύτερη πόλη μέχρι το μικρότερο χωριό κάθε μικρός ή μεγάλος ελεύθερος χώρος αλλά και κάθε βουνό και κάθε παραλία, πρέπει να αποτελεί πεδίο κερδοφορίας για κάθε είδους κατασκευαστική, τουριστική και εμπορική δραστηριότητα, συνεπώς όταν τα δάση εμποδίζουν καίγονται, όταν τα βουνά εμποδίζουν ισοπεδώνονται και όταν οι κάτοικοι αντιστέκονται καταστέλλονται!

Την αλήθεια που λέει ότι κράτος, κυβέρνηση και δημοτικές αρχές φέρουν ακέραιη την ευθύνη της καταστροφής, γιατί καταπατούν κι εξοστρακίζουν τις ανάγκες μας και τα συμφέροντά μας και προωθούν την κάθε είδους κερδοσκοπία οπλίζοντας έτσι τα χέρια των εμπρηστών.

Συμπολίτες-ισσες,

Ο Υμηττός ακόμα καίγεται. Το ερώτημα είναι αν θα επιτρέψουμε και την απόλυτη καταστροφή του που έρχεται.

Εμείς οι κάτοικοι μπορούμε να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας!

Να αντισταθούμε!

ΟΧΙ στους νέους αυτοκινητόδρομους

Απόλυτη προστασία του Υμηττού – Απόσυρση κάθε χρήσης & εγκατάστασης

Άμεση αναδάσωση των καμένων εκτάσεων

Άμεση απόφαση του Δ. Γλυφάδας ενάντια στους νέους δρόμους και το ΠΔ Υμηττού & απόφαση ενάντια σε κάθε επέκταση του σχεδίου πόλης

Καλούμε σε:
· Πορεία την Τετάρτη 17/06 στην πόλη της Γλυφάδας (προσυγκέντρωση Τέρμα Αθανάτου 7:30μ.μ.)

· Μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο Γλυφάδας μέχρι να λάβουν τις αποφάσεις που οφείλουν!

· Σε παράσταση διαμαρτυρίας το Σάββατο 20/6, 11:00π.μ. στην Πλ. Συντάγματος

· Συνέλευση της επιτροπής κατοίκων στο παρκάκι στο τριεθνές την Κυριακή 21/06 7:30μ.μ.


Επιτροπή Κατοίκων Γλυφάδας

Aντι-δράσεις στα σχέδια λεηλασίας του Υμηττού και στον χθεσινό εμπρησμό

Ο αγώνας σε κάθε γειτονιά συνεχίζεται και κλιμακώνεται ακόμα περισσότερο μετά και από τον χθεσινό εμπρησμό στον Υμηττό. Έτσι για την εβδομάδα που τρέχει ήδη έχουν προγραμματιστεί οι παρακάτω δράσεις:

- Τρίτη 16/6 ενημέρωση-παρουσίαση των εγκληματικών σχεδίων του Υ...Δ.Ε. και των εταίρων του στις 8.00 μ.μ. στην πλατεία Φατσέα στο Βύρωνα, από την Επιτροπή Κατοίκων Βύρωνα.

- Τετάρτη 17/6 πορεία στη Γλυφάδα. Άμεση αντίδραση στον εμπρησμό από την Επιτροπή Κατοίκων Γλυφάδας. Συγκέντρωση στις 7.00 μ.μ. στο τέρμα της λεωφόρου Κ.Αθανάτου στην Άνω Γλυφάδα. [για μετάβαση με λεωφορείο: Α4 από Σύνταγμα και από πλ. Καλογήρων στη Δάφνη]

- Πέμπτη 18/6 ενημέρωση-παρουσίαση των εγκληματικών σχεδίων του Υ...Δ.Ε. και των εταίρων του στις 8.00 μ.μ. στο αλσάκι της Αγίας Τριάδας στο Βύρωνα και την Παρασκευή 19/6 την ίδια ώρα στην πλατεία Αγίου Λαζάρου, από την Επιτροπή Κατοίκων Βύρωνα.

Συζητείται επίσης η πραγματοποίηση κεντρικής εκδήλωσης το Σάββατο 20/6 ως άμεση απάντηση στον χθεσινό εμπρησμό του Υμηττού. Λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν σύντομα.

Ακόμα:

- Κάλεσμα για Πορεία στο Βύρωνα και την Καισαριανή την Τρίτη 23/6 από τις Επιτροπές Κατοίκων του Βύρωνα και της Καισαριανής στις 7.30 μ.μ., με αφετηρία το Πάρκο Καραολή και Δημητρίου απέναντι από το Δημαρχείο του Βύρωνα.

- Νέα Ανοιχτή Συνέλευση της Πρωτοβουλίας Αγώνα την Τετάρτη 24/6 στις 7.30 μ.μ. στο πάρκο στα σύνορα Αργυρούπολης-Ελληνικού-Γλυφάδας.